Iris Haverkamp Begemann

Titel | Betekenisvol Werk

Met haar analoge camera neemt ze de tijd om haar modellen te leren kennen en vast te leggen. Het resultaat? Intieme en karakteristieken portretten. 

Iris Haverkamp Begemann wil met haar foto’s een verhaal vertellen. Dit keer kiest ze voor de verhalen van (gevluchte) transgender personen, die een veilige plek vinden bij het T-Huis. “Een vriendin van mij is trans. Ze nam me een keer mee naar het T-Huis, een initiatief van de GGD en de gemeente Amsterdam. En alhoewel zij het bestaan van het transhuis mogelijk maken, wordt deze plek verder voor en door transgender personen gerund. Mede daardoor voelen ze zich zo veilig. 

In mijn reportage focus ik me op de groep gevluchte transgender personen, die hier elke maandag en vrijdag samenkomt. Voor hen is het dubbel zo moeilijk, omdat ze vluchteling zijn én transgender. Ze staan aan de rand van de samenleving en worden vaak buitengesloten. Daarom is het zo betekenisvol dat ze het met elkaar kunnen hebben over hun leven en dat ze de nodige ondersteuning krijgen. Ik wilde deze bijzondere plek een podium geven. Het is ontzettend fijn dat het T-huis er is, maar het is ook confronterend dat deze plek er moet zijn. In het dagelijks leven moeten transgender personen zichzelf nog continu verantwoorden. Daarnaast worden ze gediscrimineerd, niet begrepen of gezien. Dat geldt op straat, maar ook voor professionele organisaties. 

Via het T-Huis komen transgender personen in contact met professionals die hun wél begrijpen. Met mijn fotoreeks wil ik de ogen openen van de mensen die beslissingen nemen over transgender personen. Ik denk dat het namelijk goed zou zijn als er gekeken wordt naar de mensen waarvoor de wetten gemaakt worden. Als ik zo’n project als dit mag doen, dan ben ik heel blij dat ik fotograaf ben. Ik ontmoet door mijn werk veel mooie mensen. En dit zijn de sterkste personen die ik in tijden heb ontmoet. Ik ben blij dat ze – ondanks de strijd die ze soms moeten voeren – hier tot rust kunnen komen, geborgenheid vinden en zich samen veilig voelen. Het is zeker niet de laatste keer dat ik hier ben geweest’’.

Linksboven: MARTHA, A.K.A. FOXXXY

“A lot of girls came from foreign countries and are illegal here. I am coming to the T-huis to point out where they can go to a doctor who understands them, because a lot of them are HIV-positive. Since I am the voice of the voiceless in the community, I am able to give them support and let them feel they’re not alone.”

Linksonder: JULIA (FROM GUATEMALA)

“I live very far, in Eindhoven, and I had a meeting/date in Amsterdam. I decided to stop by the T-huis that day before my date, so I could do my make-up in a safe welcoming space, also to chat with the girls, get some advice, calm my nerves, get the girls to help me with my make-up tips.”

Rechtsboven: PATRI

He visits the T-clinic in the T-huis, where he gets the help he can’t get at the regular doctors. Doctor Camille (in the back) wears rainbow shellac nails to work, which he’s not allowed to when he works at his other job in VU medical centre

Rechtsonder: SABRINA FROM MEXICO

“For me, the T-huis is a relaxed space where I can meet my pairs safely, away from judgements. It is important for us to have such spaces as the outside world, even here in Amsterdam, many times isn’t too welcoming for trans people in general, and trans women in particular.”